Race verslag AR Bronckhorst (Team Dutch adventure broertjes) – verslag job
Na maanden van vele duurtrainingen was het zover. Samen met Wout deelnemen aan de 25-uurs adventure race. De doelstelling was even duidelijk als ambitieus: WINNEN. Toch wel even een dingetje, ik was redelijk gespannen maar ook blij dat ik eindelijk aan mijn tweede race kon beginnen.
Die zaterdag kwamen Wout en ik (geheel tegen onze dagelijkse gewoontes in) ruim op tijd aan in Hengelo. We aten nog wat macaroni en gingen ons inschrijven. Omdat we tegelijkertijd de kaart kregen, heeft (vooral) Wout die direct ingetekend. Om 14.00 vond de korte bondige briefing plaats en een half uur later viel het startschot. Onze taakverdeling was eenvoudig, Wout navigeert, bepaalt de tactiek en doet het (zware) denkwerk tijdens wisselpunten en ik mag hem daarbij assisteren en knip de CP’s.
Etappe 1 Bike.
Bij de start werden we verrast doordat we, gescheiden, twee coördinaten van CP’s op moesten halen. Wout vertelde wat ik moest doen, de coördinaten werden opgehaald, CP’s ingetekend en we fietste naar het eerste CP. Daar kregen we opnieuw een aantal coördinaten en maakte Wout een kleine navigatie fout waardoor we 10 minuten tijd verloren. Dat was een domper(tje) maar we gingen door en kwamen met alle CP’s op het wisselpunt.
Etappe 2 Run.
Dit ging lekker, ons loop tempo leek hoger te liggen dan dat van de andere teams en we liepen strak naar alle CP’s toe.
Etappe 3 Bike.
Weer terug op het fietsje, Wout besloot om 1 CP te laten liggen (was wel even pijnlijk) omdat we voor 18.00 uur op het wisselpunt moesten zijn voor de eerste kano etappe.
Etappe 4 Kano.
Deze etappe verliep vlekkeloos. Wout achterin, sturen, ik voorin peddelen en af en toe uit de boot om een CP te knippen. Halverwege de etappe werd het donker, ik wist dat we een lange nacht tegemoet gingen maar voelde mij nog relatief sterk.
Etappe 5 Run.
Het was 20.00 uur en ik voelde me nog goed maar was ook wel erg benieuwd hoe lang ik Wout nog bij zou kunnen benen. We moesten weer een aantal CP’s intekenen, Wout maakte een plan en we konden vertrekken. Toen we 400 meter weg waren kwamen we er achter dat ik de knipkaart had laten liggen. Ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan. Even “lekker schelden” tegen mezelf en de rust van Wout bracht me weer bij zinnen. Knop om, teruglopen om de knipkaart te halen en weer doorgaan. De loop etappe verliep goed, we hadden een goed tempo, Wout navigeerde strak maar toch hadden we moeite om enkele CP’s te vinden. Ikzelf kreeg het rond de klok van 22.00 uur mentaal zwaar. Vragen als: Waarom doe ik dit? Vind ik het leuk om de hele tijd achter Wout aan te sjokken? Aan wie moet ik me bewijzen? Gelukkig hervond ik de moraal al weer snel.
Etappe 6 Bike.
Deze etappe was kort en verliep goed op een lekke band na. Ik merkte dat ik tijdens het fietsen een beetje kon herstellen en we kwamen aan op het wisselpunt.
Etappe 7 Step-run.
Wout maakte weer een plan du campagne en ik zorgde voor het bijvullen van de drank. De step run ging lekker, Wout navigeerde sterk en we haalde vlekkeloos alle CP’s op. Het tempo was goed en mentaal waren we oké. Af en toe vroeg ik als een klein kind aan zijn ouders: “hoe lang nog tot het checkpoint of wisselpunt”? Zoals het een grote broer betaamd gaf hij antwoord. Op die manier kon ik mij weer focussen.
Etappe 8 Bike-run.
Het ging lekker, voelde me beter dan verwacht en had het idee dat Wout ook goed in zijn vel zat. Helaas kwam er toch een fikse tegenslag. 6 Km voor het wisselpunt ging de band lek, normaal is dat niet zo’n big deal maar wel als je geen pompje bij hebt. Deze zat nog op de andere fiets. SUPER DOM!!! Er was maar een oplossing; gewoon met de fiets in de hand naar het volgende wisselpunt joggen.
Etappe 9 Helicopter run.
Hier dachten we onze “halverwege zak” te krijgen maar dat liep even anders. Het was inmiddels ongeveer 5 uur in de morgen en Wout was (bijna) door zijn rantsoen heen en had tijdens de vorige etappes minder gegeten en gedronken omdat hij dacht dat we bijna bij de nieuwe bevoorrading waren. Toch moesten we de loop etappe doen, Wout kreeg het zwaar maar zijn “noodvoeding” (zure matjes en winegums) gaven hem nog net voldoende suikers om met alle punten op zak de etappe al joggend af te maken.
Etappe 10 Bike.
Het werd inmiddels licht en we mochten graaien in onze “halverwege tas”. Bovendien werden we getrakteerd op een lekker broodje knak. We plakte de band en vulde onze voorraad drank, gelletjes en eten bij. Wout en ik kregen nu pas echt goed in de gaten dat we een behoorlijke voorsprong hadden opgebouwd t.o.v. de concurrenten.
Met een zeer goede moraal stapte we de fiets op. Wout was duidelijk nog aan het herstellen en had het ook op de fiets fysiek zwaar. Daarnaast kregen we lekke band nummer 3, even een nieuw bandje erop en weer door! Ik hield Wout uit de wind (was voor mijn moraal ook wel prettig dat ik iets voor hem kon beteken). Wout besloot om twee CP’s te laten liggen zodat we tijdens de loop etappe meer punten konden pakken. Ik was daar niet blij mee maar schikte me in mijn rol van “volger”. Aangekomen bij wisselpunt constateerde we lekke band nr, 4. We besloten om deze band later te wisselen. Wout mocht nog even een CP halen door boven in een oude schoorsteen (kachel fabriek DRU) te klauteren en daarna naar beneden te abseilen. Ik at een beetje en zorgde dat Wout het juiste gedeelte van de kaart voor handen had voor de tweede kano etappe.
Etappe 11 Kano.
Bij een stuw moet de kano het water uit en 100 m verderop konden we deze weer te water laten. De benen konden wat rusten en de etappe verliep prima. Rond 11:30 kwamen we bij het wisselpunt.
Etappe 12 Run.
Er stond nog 1 loop en 1 fiets etappe op het programma. Onze moraal was nog goed maar ik voelde me fysiek vermoeid. De loop etappe begon goed, we konden blijven joggen en Wout navigeerde weer foutloos. Ik merkte halverwege dat ik wel erg moe werd en ik maakte me zorgen om die laatste fiets etappe omdat we iedere keer lek reden. Wout heeft dit zeker aan mij gemerkt maar bleef lekker rustig, pakte de knipkaart over zodat ik heel even kon wandelen en drinken. We voltooide de loop etappe volgens planning.
Etappe 13 Bike.
Nog 1 uur en 3 kwartier. Even het bandje wisselen, tenminste dat was de bedoeling. Het laatste reservebandje was er helaas 1 met autoventiel en die paste niet op onze MTB’s. Pijnlijk, verkeerd ingekocht, dan maar plakken. Het gaatje kregen we echter niet gevonden, dus dan maar rijden met een lekke band.
Met een langzaam leeg lopende achterband fietste Wout gewoon voorop. Heel af en toe kon ik overnemen. Bij mij was het beste er af, de geest wilde nog wel maar fysiek was ik helemaal leeg. Gelukkig was Wout erg sterk, hij navigeerde wederom goed en bij de Cp’s kon hij de leeglopende band weer bij pompen. Uiteindelijk kwamen we ongeveer 15 minuten voor de deadline over de finish. Dat was wel een verlossing, ik was gesloopt. We wisten dat we veel kans maakte op de overwinning. Waar ik normaal erg gefocust ben op winnen/verliezen hield het mij op dat moment nauwelijks bezig. Ik had het te druk met moe zijn. De prijsuitreiking, geen derde plaats, geen tweede, we waren eerste geworden, YES!!!!!!!!!!
Ook buiten dit goede resultaat kijk ik nu, the day after, met tevredenheid terug aan mijn 2e adventure race. Gezien mijn zwakke gestel ben ik blij dat ik de race blessurevrij door ben gekomen, blij dat ik dit samen met mijn broer heb kunnen doen. En stiekem ben ik ook wel (heel erg) blij dat Wout me niet heeft hoeven slepen…. Zo zijn we dan ook wel weer!
Als laatste wil ik onze ouders en mijn vriendin bedanken voor de support en de organisatie en vrijwilligers bedanken voor hun vriendelijkheid en alle energie die ze in de race hebben gestoken.
Het was een mooie ervaring!
Job.
Dutch Adventure bedankt haar sponsoren die ons helpen met racen in Nederland en over de grens:
INOV8
Duursport.nl
Fusion
Bike2Build
State-Training
OutdoorPro
ZeroCinq
3,407 totaal aantal vertoningen, 2 aantal vertoningen vandaag
by 